Hij meende het. Uiteraard. Hij wist hoe het werkt. Kennis of kunde is niet voldoende voor zichtbaarheid als trainer. Je moet JEZELF verkopen: hup, aan de elevated branding! Is het toeval dat ik vandaag in The Guardian een artikel lees over het Zoom Face syndroom? Mensen (met name vrouwen) die zichzelf nu regelmatig in Zoom zien en alles behalve blij zijn met wat gespiegeld wordt.
Oprechtheid, dat is wel belangrijk voor mij. Ik hou niet zo van gebakken lucht, namaak, interessantdoenerij.
Waarschijnlijk omdat ik zelf lang het idee heb gehad niet goed genoeg te zijn zoals ik was, en me daarom oppoetste.
Die afkeuring richting namaak was ordinaire projectie dus.
Maar hey, dat was op persoonlijk niveau.
Wat ik nu om me heen zie, is een uit de klauwen gelopen versie: we laten ons en masse gek maken. We laten ons wijsmaken dat we niet goed genoeg zijn zoals we zijn. We aanvaarden dat uitstraling minstens zo belangrijk is als het vuur in ons hart; het plaatje ogenschijnlijk belangrijker dan de inhoud.
De werkelijkheid is niet meer mooi genoeg.
Ik ben me terdege bewust van de (beschamende) afwijzing die ik in mijn jeugd ervoer en welke mega gevolgen die voor mijn levensloop had. Ik ben me inmiddels evenwel bewust van de maatschappelijke trauma ervaring die we ondergaan door onszelf alsmaar meer weg te poetsen voor een mooiere (online) versie. Levert dat succes op?
Ik had hier eerst geschreven… Degene die me zei me op te doffen heeft het niet begrepen of liever, hij heeft MIJ niet begrepen. Ik ga me niet opdoffen. Ik probeer gewoon écht te zijn. Daar ligt voor mij het succes…
Maar ik beken wel degelijk schuld: gezichtsoefeningen, yoga en ‘booty exercises’ horen bij mijn dagelijkse bezigheden; Mijn ’50+ snor laat ik met laser verwijderen (hoop ik toch). Ik gooi regelmatig filters over mijn foto’s.
Zou ik dit in het pre- branding tijdperk ook hebben gedaan? Heeft dit eigenlijk wel met mijn werk te maken? Is het niet een onbewuste poging mijn mede door uiterlijk gestutte zelfwaardering te consolideren? Zo ja, dan is er werk aan de winkel. En een Botoxje gaat me daarbij niet helpen vermoed ik, al beweert de gulzige correctiewereld van wel.
Wat wil JIJ eigenlijk als ontvanger van al die brandende aandachttrekkers? Wil jij een lekker plaatje of wil je diepgang? Wil je me mét of zonder filter? Wil je de echte of opgepoetste wereld?